مقاومت به انسولین؛ عامل خطر بیماری قلبی و بیماری – زومیت

در شرایط عادی، گلوکز (یا قند) پس از اینکه بدن مصرف مواد غذایی را تجزیه می کند، وارد جریان خون می شود. گلوکزی که وارد سلولها می شود، بهعنوان انرژی مورد استفاده قرار می گیرد یا برای استفاده در آینده ذخیره می شود؛ اما وقتی فرد مقاومت به انسولین داشته باشد، این روند مختل می شود. کیمبر استانوپدانشمند پژوهش های تغذیه در دانشگاه کالیفرنیا گفت:

وقتی افراد دربرابر انسولین مقاومت دارند، پانکراس آنها همچنان کلیدها را می‌سازند، اما کلیدها بهخوبی عمل نمی‌کنند تا سلول‌ها را قفل کنند. باز کرده و به گلوکز اجازه ورود به سلول‌ها را بدهند.

در مراحل اولیه مقاومت به انسولین، سلولها با شروع به نادیده گرفتن دریافت انسولین دریافت گلوکز در خون می توانند. گذشت زمان، سلول‌ها حتی به بالاترین سطح انسولین پاسخ نمی‌دهند. کم ساترلند، استاد مولکولی و سلولی در دانشگاه بریتانیا گفت:

بدن ممکن است در مراحل اولیه 10 درصد از پاسخ شما کاهش پیدا کند و پس از چند ماه ممکن است 30 درصد کاهش پیدا کند و پس از چند سال ممکن است 60 درصد کاهش پیدا کند. شما به‌تدریج می‌توانید پاسخ مناسب به انسولین را از دست می‌دهد.

در نهایت، پانکراس این روند را ادامه نمی دهد و سطح قند خون افزایش پیدا می کند.

افرادی که به طور مداوم قند خونشان بالا می رود، به پیشدیابت مبتلا می شوند (که در آن سطح قند بالا است، اما به اندازه کافی بالا نیست که عملکردها به طور مداوم تشخیص داده شود) یا این که نوعی تشخیص داده می شود که در صورت عدم درمان می تواند به شما کمک کند. شرایط مختلف عامل کننده زندگی می شود.

انجمن آمریکا (ADA) میگوید کاملا مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد مقاومت به انسولین می شود.

همچنین گمان می‌کنند که بافت ممکن است منجر به استرس فیزیولوژیکی یا تغییرات دیگری شود که در مقاومت به انسولین نقش دارند.

اگر وزن یکی از عوامل خطر مقاومت به انسولین و می تواند باشد، برخی از افراد دارای مقاومت به انسولین یا در واقع اضافه وزن هستند.

تحرک نیز یکی از عوامل خطر عدم مقاومت به انسولین است. عدم تحرک ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود، بافت عضله نسبت به بافت های دیگر گلوکز بیشتر مصرف می کند و می تواند از ورزش از نظر جذب گلز بهتر عمل کند. می‌کنند، از این اثر بهره‌مند نمی‌شوند.

پیری نیز با مقاومت به انسولین در ارتباط است، زیرا توده عضلانی معمولاً همگام با پیری کاهش می دهد.

بیشتر افراد در مراحل اولیه مقاومت به انسولین هیچ علامتی ندارند و نمیدانند که در مسیر بیماری قرار گرفتن پزشکان نیز به انسولین را تشخیص نمیدهد این وضعیت را معمولاً در مطالعات تحقیقاتی اندازهگیری میشود ساترلند به لایوساینس گفت:… «ما آستانهای نداریم که آن بگوییم فردی دارای مقاومت به انسولین است.»

در عوض، پزشکان ممکن است وضعیت مرتبط به نام «سندرم متابولیک» را تشخیص دهند که با مواردی مانند قند خون بالا، کلسترول بالا، فشار خون بالا و شکمی مشخص می شود.

این علائم شامل افزایش تشنگی، گرسنگی و آسیب، تاری دید و کاهش سرعت بهبود زخم ها و بیماری های مادامالعمر و پیشروندهای بسیاری از افراد است. بریدگی ها است.

پزشکان برای تشخیص قند خون بالا، ممکن است آزمایش خون A1C را انجام دهند که مصرف گلوکز فرد را در سه ماه گذشته انجام دهد. ، عملکرد بدن در متابولیزه کردن گلوکز چگونه است.

پزشکان همچنین می‌توانند آزمایش‌هایی را برای زنان تجویز کنند که به تشخیص سایر شرایط مرتبط با مقاومت به انسولین مانند بیماری‌های قلبی عروقی و سندرم تخمدان پلی کیستیک کمک کند.

به گفته ی ساترلند، یکی از این احتمال وجود دارد که مقاومت به انسولین، رژیم غذایی غربی است.

رژیم غذایی یک واحد بهعنوان کارترین رژیم غذایی شناسایی نشده، برخی از رژیم های غذایی ممکن است به انسولین بهبود یابد. فرآوری‌شده‌ی کم اما فیبر و کربوهیدرات‌های پیچیده، ممکن است مفید باشند.

در مطالعه نشان داده شده است که رژیم غذایی مدیترانها (که برای مصرف سبزیجات و میوه ها، مغزهای گیاهی، غلات کامل، ماهی و روغن زیتون بکر می کند) مقاومت به انسولین را کاهش می دهد.

همچنین مطالعه نیز نشان داد رژیم غذایی دش (DASH: رژیمی برای توقف فشار خون بالا) که برای مصرف سبزیجات و میوه ها، غذاهای لبنی کمچرب و محدود کردن مصرف شیرینی، نمک و ترکیبات اشباع می کند) با مقاومت به انسولین پایینتر همراه بوده است. .

ریچارد مکنزی.، پژوهشگری که در دانشگاه روهامپتون بریتانیا به مطالعه مقاومت به انسولین و متابولیسم مشغول است، در برخی افراد گفت: مقاومت به انسولین قابل برگشت است او توضیح داد:

میدانیم که با کاهش وزن / مقاومت مقاومت به انسولین بهبود پیدا می کند.

برای ککک هه کاهش ززز، پزشکان مکک اسس خوراک ککبهیهیهیراهه وچچآیهای ناسالم، ققد، گگشش قزز و شاسسه ککت آیشیشیش هیکت صیهصیه ککند صیهصیه ککند.

مطالعه طولانی‌مدتی با عنوان «برنامه‌ای از تصمیم‌گیری» تحت حمایت مالی مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده، انجام می‌شود، برای خطری که در معرض خطر قرار گرفتن در معرض خطر قرار گرفتن، کاهش 5 تا 7 درصدی از وزن آغازین به احتمال وقوع احتمالی است. هه ییییایی ککک ککد (ششکککننکان طاله با غییغییغی ژیژیژی غذایی و افزایش سطح ففایی بدی ززز خود را کاهش دادند).

کارآزمایی بالینی که در سال 2020 منتشر شد، نشان داد که فعالیت بدنی (هم تمرین های بدنی تناوبی تنشی و هم فعالیت های متوسط) نیز مصرف انرژی بدن را افزایش می دهد و گلوکز را به انسولین کمک می کند.

برای برخی افراد مبتلا به انسولین، دارو به نام «متفورمین» ممکن است مطمئن باشد. اهه اسس که هههییی نیجهیجه صصصف مففرییی در زززگسالان ججان، افاقی و افاد ارای بارقه قهیابت بردایی یشاهه یشیشیشد.

هدف این مقاله افزایش است و توصیه پزشکی ارائه نمی‌دهد.